خانواده ایرانی و بردگیم

زمانی که کودکی ۷،۸ ساله بودیم، آرزویمان این بود که برویم خانه فلان فامیل یا آشنا یا همسایه و با بچه‌های همسن و سالی که آنجا هستند بازی کنیم و بیشتر خوشحال می‌شدیم، اگر تعداد بچه‌ها بیشتر و بیشتر بود. ما خوشحال بودیم و پدرها و مادرها نگران که نکند چیزی بشکند، کسی آسیب ببیند و …

مامان! یه دیقه وایستا اینو کیش و مات کنم الان میام دیگه…

بچه‌ها در حال بازی با شطرنج

برای همین همیشه بزرگترها اصرار داشتند تا ما بازی‌های نِشَستَنَکی بکنیم، اما در آن زمان به غیر از منچ و ماروپله یا نهایتاً راز جنگل، روپولی و چند بازی دیگر گزینه جدیدی برای بازی کردن وجود نداشت.
با بزرگتر شدن کودکان هم نسل‌ما دنیای بازی‌های رومیزی یا بردگیم‌ها هم بزرگتر شد، آنقدر بزرگ و جذاب که بازی‌هایی پدید آمدند که دیگر حتی کودکان نمی‌توانند برخی از آنها را بازی کنند و یا انجام آنها مدت زمان زیادی را به خود اختصاص می‌دهد.

از سوی دیگر با پیشرفت تکنولوژی همه آدم‌ها با گوشی و تبلت خود ساعت‌ها سرگرم می‌شوند و خانواده‌ها هم برای سرگرم کردن کودکانشان، برای آنها تبلت می‌خرند و آنچه نباید اتفاق بیفتد می‌افتد! بله؛ چشمان همه در اثر کار زیاد با این گوشی‌های هوشمند ضعیف می‌شود ، بلوغ‌های زودرس اتفاق می‌افتد ، افراد روز به روز درونگرا‌تر از قبل می‌شوند ، توانایی برقراری ارتباط و اجتماعی شدن رنگ می‌بازد و از همه بدتر فردگرایی و در نهایت افسردگی به سراغمان می‌آید، هرچند نمی‌توانیم منکر آثار مثبت این پدیده اجتماعی نیز باشیم اما پیامدهای منفی آن قطعا بیشتر به چشم می‌آیند.

سکوت…سکوت…سکوت…
و دوباره سکوت…

بازی با گوشی

در همین مقطع زمانی که دیجیتال‌ها در حال غلبه بر آنالوگ‌ها هستند در کشورهای پیشرفته اتفاق متفاوتی رخ می‌دهد تا دورهمی‌هایشان را جذاب‌تر و سرگرم‌کننده‌تر از پیش کنند و تنهایی را به دورهمی‌های کوچک و بزرگ تبدیل نمایند و بدین ترتیب صنعت بازی‌های رومیزی جانی دوباره می‌گیرد و به دوران اوج و شکوفایی خود می‌رسد‌.
باید خدا را شاکر بود که در ایران نیز طی چند سال اخیر تولید و واردات این چنین بازی‌هایی روز به روز در حال افزایش است و تمام کسانی که در این عرصه مشغول به فعالیت هستند هدف و نگاه مشترکی را دنبال می‌کنند و آن هم چیزی نیست جز اجتماعی‌تر و خلاق‌تر شدن جامعه.

بردگیم
سرگرمی پشت سرگرمی پشت سرگرمی

بدون شک هرچه بیشتر خانواده‌های ما با بردگیم یا همان بازی‌های رومیزی آشنا‌تر شوند نه تنها از برخی اتفاقات بدی که کودکانمان را تهدید می‌کند جلوگیری می‌کنند، بلکه خود بیشتر از قبل با کودکان و دوستان خود سرگرم می‌شوند و بدین‌گونه روابط ما روز به روز با کودکان، دوستان و آشنایان بهتر از قبل خواهد شد، حال بماند که چه تاثیرات مثبتی در این بازی‌ها بر روی تفکر و خلاقیت ما و بچه‌ها پدید خواهد آمد.
پس پیش به سوی بازی های رومیزی و سبک زندگی جدید…

0 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟
خیالتان راحت باشد :)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *